Πολλά σου πρέπουν εύγε, άρχοντα καλέ,
άγιε ανθρωπιστή, ψυχοπονιάρη,
του πύργου σου και των λαών αφέντη.
άγιε ανθρωπιστή, ψυχοπονιάρη,
του πύργου σου και των λαών αφέντη.
Παμπόνηρα τον τόπο και τον τρόπο κυβερνάς,
και του φτωχού κολίγου, κάτι απ' τα πολλά σου, δίνεις.
μ' επίδειξη ανθρωπιάς και προπαντός με στόμφο.
και του φτωχού κολίγου, κάτι απ' τα πολλά σου, δίνεις.
μ' επίδειξη ανθρωπιάς και προπαντός με στόμφο.
Ένας εσύ, κι έχεις στη διάτα σου πολλούς.
Πολλά εσύ, τίποτε αυτοί και πολυφαμελίτες.
Αλλά εσύ πιστός στις χαϊδεμένες λέξεις.
Πολλά εσύ, τίποτε αυτοί και πολυφαμελίτες.
Αλλά εσύ πιστός στις χαϊδεμένες λέξεις.
Ο πύργος σου, με λέξεις λαξευμένες φτιάχτηκε,
ψεύτικες, μασκαρεμένες με λεπτή επίστρωση αλήθειας.
Εξαίρεση ετούτος ο εξώστης.
ψεύτικες, μασκαρεμένες με λεπτή επίστρωση αλήθειας.
Εξαίρεση ετούτος ο εξώστης.
Του πύργου το περίβλεπτο σημείο αυτό,
έργο πραγματικό ως είναι οι δομικοί του λίθοι,
λαμποκοπά κι αιχμαλωτίζει το μυαλό μας.
έργο πραγματικό ως είναι οι δομικοί του λίθοι,
λαμποκοπά κι αιχμαλωτίζει το μυαλό μας.
Να! πήρες για ψυχοκόρη σου την κόρη του ζευγά!
Ένα από τα δώδεκα παιδιά, που έχεις στη δούλεψή σου
για τιμημένη ……. πλύστρα.
Ένα από τα δώδεκα παιδιά, που έχεις στη δούλεψή σου
για τιμημένη ……. πλύστρα.
Όταν απ' την απόγνωση, στην πόρτα σου μπροστά
έσκυψε, και προσφέρθηκε σ' ατέλειωτη ικεσία…..
τα αδέρφια της αφήνοντας στην πείνα.
τα αδέρφια της αφήνοντας στην πείνα.
Μετά απ' όλες τις δουλειές, σαν κόρη θα την αγαπάς,
και θα μιλάς στους γύρω σου γι αγάπη και συμπόνια
ξεχνώντας τ΄ αδέρφια τα πολλά, τα άμοιρα
και θα μιλάς στους γύρω σου γι αγάπη και συμπόνια
ξεχνώντας τ΄ αδέρφια τα πολλά, τα άμοιρα
Κάμποσα μέτρα απ' τη φωλιά σου μακριά.
Μα δεν τα βλέπεις, ως θωρείς ψηλότερα απ' τη μύτη σου.
Εσύ την πλύστρα ήθελες να δεις, την κόρη είδες.
Μα δεν τα βλέπεις, ως θωρείς ψηλότερα απ' τη μύτη σου.
Εσύ την πλύστρα ήθελες να δεις, την κόρη είδες.
Σου 'δωσε αυτή αθέλητα, το μαγικό χαρτί,
να φωνασκείς προκλητικά και αδερφός να δείχνεις,
μ' αυτούς, που η δική σου αρπαγή, με κάρβουνο τους χάραξε τη μοίρα.
να φωνασκείς προκλητικά και αδερφός να δείχνεις,
μ' αυτούς, που η δική σου αρπαγή, με κάρβουνο τους χάραξε τη μοίρα.
Να η αξιοσύνη σου λοιπόν.
Άξιος και καλός και άγιος να φαίνεσαι.
Ποιος κάθεται να ψάξει τώρα, αληθινά τι είσαι!!!!
Άξιος και καλός και άγιος να φαίνεσαι.
Ποιος κάθεται να ψάξει τώρα, αληθινά τι είσαι!!!!
Δημήτριος Κίσσας
Εφημεριδα Χρυσοβιτσάνικα Νέα φ. 212
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου