Το πηγάδι αυτό φτιάχτηκε για τις ανάγκες των αγροτών-κτηνοτρόφων κατοίκων του χωριού και ήταν ενεργό (με πόσιμο νερό) πάνω από έναν αιώνα.
Οι κλιματικές - γεωλογικές συνθήκες που επικρατούν τα τελευταία χρόνια το επηρέασαν και αυτό, όπως και τα περισσότερα πηγάδια στην περιοχή μας, με αποτέλεσμα η πηγή που του παρείχε νερό, να στερέψει.
Εδώ και 3-4 μήνες η δημοτική αρχή αποφάσισε να ασφαλτοστρώσει το δρόμο για τον Άη-Γιώργη στα πλαίσια αγροτικής οδοποίησης του Δήμου.
Η άσφαλτος και κάποια τεχνικά έργα έφτασαν μέχρι το «παλιοπήγαδο».
Ο τρόπος και η τεχνική μελέτη που τον προέβλεπε (δε γνωρίζω τι φταίει, έτσι όπως φτιάχτηκε η άσφαλτος) ακριβώς δίπλα από το ιστορικό πηγάδι δείχνει ανευθυνότητα, που με «ελαφράν την καρδίαν», οι συμμετέχοντες δεν σεβάστηκαν την ιστορίας μας και τους προγόνους μας που όλοι, λίγο πολύ, είχαν ξεδιψάσει αρκετές φορές οι ίδιοι και τα ζωντανά τους από το συγκεκριμένο πηγάδι.
Η άσφαλτος σηκώθηκε πάνω από το πέτρινο τοίχο του πηγαδιού με αποτέλεσμα τα βρόχινα νερά και άλλα φερτά υλικά, που κατεβαίνουν από τον κακοτράχαλο δρόμο που συνεχίζει προς το μοναστήρι, να πέφτουν μέσα στο πηγάδι.
Θα μπορούσα να γράψω περισσότερα αλλά με αυτά τα λίγα λόγια ίσως μπορέσω να ταράξω, για λίγο, τις ευαίσθητες χορδές τους περί πολιτισμού και περιβάλλοντος!!!
Όταν κύριοι τραυματίζουμε την ιστορία μας, τα τραύματα, δυστυχώς, θα μας σκοτώνουν σιγά σιγά.
Για να λέμε ότι έχουμε ή ότι παράγουμε πολιτισμό θα πρέπει να το δείχνουμε εμπράκτως, προστατεύοντας την παράδοση, τα έθιμα μας και το περιβάλλον.
Υ.Γ. Όσο για την ιστορία του πηγαδιού, την έχω δημοσιεύσει στο φιλόξενο blog Μπαμπίνη ιν http://mpampiini.blogspot.com/, πριν λίγα χρόνια.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου