ΘΕΟΔΩΡΑ ΛΙΒΑΝΗ – ΧΟΛΗ
Αποχαιρετισμός σε μια χαροκαμένη μάνα…
Γράφει η Μαρία Ν. Αγγέλη
Μοιρολόγια
Θοδώρα μ’, γιατί άλλαξες κι είσαι γιορταλλαγμένη;
Μη ’σαι για γάμο, για χαρά, μη ’σαι για πανηγύρι;
-Ούτε για γάμο, για χαρά, ούτε για πανηγύρι,
Εγώ, παιδιά μ’, ’τοιμάστηκα να πάω στον Κάτω κόσμο,
Που είν’ οι νιοί τ’ απίστομα κι οι νιές χωρίς πλεξούδες,
Που ’ναι τ’ ανύπαντρα παιδιά σαν δέντρα μαραμένα.
Θα βρω την Κωνσταντίνα μας τη βαριαρρωστημένη!
Κλάψτε τ’ μανούλα σ’ με καϋμό και βαρύνε πόνο
Πριν βαρέσει ο θυμιατός κι έρθει ο σταυρός στην πόρτα
Πριν την περιλάβουνε τέσσερα παλληκάρια…
Τότε θα πάει στη λησμονιά π’ αλησμονιέται ο κόσμος
Π’ αλησμονάει η μάνα τα παιδιά και οι αδερφές τ’ αδέρφια.
Σίμωσε η ώρα σίμωσε κι η ξένη πρέπ’ να φύγει.
Σίμωσε η ώρα σίμωσε, που θ’ αποχωριστούμε.
Αφήνω γεια στο σπίτι μου και χρόνους στα παιδιά μου.
Αφήνω γεια στ’ αδέρφια μου κι όλους τους συγγενείς μου.
Εγώ πάω στ’ν αλησμονιά π’ αλησμονιέται ο κόσμος…
Θα το γυρίσω να το πω κι αλλιώς το μοιρολόγι
Να πας κι απ’ άλλες εκκλησιές κι απ’ άλλα μοναστήρια
Να βρεις την ξαδερφούλα σου, τη βαριαρρωστημένη
Τη Ρήνη, θεια Θοδώρα μου, που θα σε περιμένει…
KAΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ!
ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥΣ ΣΤΟΥΣ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΥΣ ΜΑΣ
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου