Ο ΔΗΜΟΣ ΞΗΡΟΜΕΡΟΥ ΔΙΕΚΔΙΚΕΙ, ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΤΟΥ !

 

Γράφει-Σχολιάζει 

Ο ΘΩΜΑΣ ΜΠΑΡΜΠΑΡΟΥΣΗΣ 

 

Ο Δήμος Ξηρομέρου φέρεται αποφασισμένος να διεκδικήσει την περιουσία, που του ανήκει και κυρίως εκτάσεις, που του έχουν αποδοθεί δικαστικά, στο παρελθόν, αλλά διάφοροι επιτήδειοι κατάφερα να τις οικειοποιηθούν αγνοώντας δικαστικές αποφάσεις και συστάσεις του Δήμου. 

Μιλάμε για εκτάσεις που βρίσκονται στο παραλιακό μέτωπο Αστακού-Μύτικα και οι οποίες έχουν ‘’ιδιοποιηθεί’’ από απλούς πολίτες , εταιρείες, ακόμη και από το Δασαρχείο κλπ.  

Σε κάποιες από τις εκτάσεις αυτές λειτουργούν ήδη εγκαταστάσεις εταιρειών ιχθυοκαλλιέργειας χωρίς να έχουν πάρει έγκριση από το Δήμο και χωρίς να καταβάλλουν μίσθιο. 

Ο Δήμος θεωρώντας ότι οι εκτάσεις του ανήκουν πρόκειται σύντομα να προσφύγει στη Δικαιοσύνη για να προστατέψει τα συμφέροντά του και τις Δημοτικές , ή Κοινοτικές εκτάσεις.  

Πρόκειται για μια δύσκολη υπόθεση καθότι η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί δεν είναι σημερινή αλλά μετράει κάποια χρόνια, που ίσως αποδειχθούν μοιραία για την τύχη της διεκδίκησης. Άλλωστε το καθεστώς ιδιοκτησίας στην περιοχή είναι απολύτως ασαφές . 

Απ ότι μαθαίνουμε στο προσεχές Δημοτικό Συμβούλιο-ίσως και μέσα στην εβδομάδα- θα έλθει το θέμα ορισμού συνηγόρων , που θα αναλάβουν να ‘’τρέξουν’’ στα Δικαστήρια την υπόθεση. 

Πρόκειται για τους κυρίους Φραίμη Αλέξανδρο και Σπύρο Λυμπεράτο , που τυγχάνει να είναι και οι δύο πολλοί καλοί γνώστες του ζητήματος .  

Η υπόθεση έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον γιατί θα ξεκαθαρίσουν τα πράγματα στο ιδιοκτησιακό καθεστώς της Περιοχής. Εάν δε, ο Δήμος δικαιωθεί, θα έχει γίνει ένα πολύ μεγάλο βήμα και για την υπόθεση της ΠΟΑΥ. Και τούτο διότι οι εταιρείες ιχθυοκαλλιεργειών έχουν τις εγκαταστάσεις τους στο παραλιακό μέτωπο. Πράγμα που σημαίνει ότι ο Δήμος θα διαπραγματεύεται από θέση ισχύος αφού θα μπορεί να αποστερεί από τις εταιρείες την λειτουργία των εγκαταστάσεών τους σε έκταση ιδιοκτησίας του. 

Καιρός, πλέον, οι εταιρείες ιχθυοκαλλιέργειας να ρίξουν νερό στο κρασί τους και να αρχίσουν να συζητούν , καλόπιστα, με τον Δήμο την μετεγκατάστασή τους σε άλλους θαλάσσιους χώρους, που δεν θα δημιουργούν πρόβλημα στο παράκτιο μέτωπο Αστακού-Μύτικα και δεν θα βλάπτουν την τοπική κοινωνία. 

Απ ότι μαθαίνουμε  μέσα στο χώρο των ιχθυοκαλλιεργητών υπάρχει διχογνωμία με κάποιους να τάσσονται υπέρ της μετεγκατάστασης των μονάδων και κάποιους άλλους-τους σκληροπυρηνικούς- να επιμένουν στη διατήρηση της τρέχουσας κατάστασης. Θα πρέπει, επιτέλους, οι ιχθυοκαλλιεργητές, να συνειδητοποιήσουν ότι μια επιχείρηση δεν μπορεί να ‘’σταθεί’’ εάν βρίσκεται σε αντιπαλότητα με την τοπική Κοινωνία. 

Οι σύγχρονες εταιρείες και ιδιαίτερα οι Πολυεθνικές το γνωρίζουν πολύ καλά αυτό και παίρνουν πάντα μέτρα προστασίας για το περιβάλλον ενώ έχουν κάνει κανόνα την εταιρική κοινωνική ευθύνη, δίνοντας παροχές στις τοπικές κοινωνίες. 

Πάντως, η τύχη της προσφυγής του Δήμου Ξηρομέρου, αναμφισβήτητα θα επηρεάσει τα πράγματα, προς την μία ή την άλλη κατεύθυνση.